EUCHARYSTIA

Czym jest eucharystia?

Eucharystia jest sakramentem, w którym Jezus Chrystus ofiaruje za nas samego siebie, swoje Ciało i swoją Krew, żebyśmy z miłości ofiarowali Mu siebie i żebyśmy zjednoczyli się z Nim w Komunii Świętej. Podczas każdej Mszy Świętej historyczna ofiara Jezusa na krzyżu uobecnia się podczas przeistoczenia w sposób ukryty i bezkrwawy. Gdy spożywamy połamany chleb, jednoczymy się z miłością Jezusa, który złożył za nas na drzewie krzyża swoje Ciało. Kiedy pijemy z jednego kielicha, jednoczymy się z Tym, który ofiarując się za nas, przelał nawet swoją Krew. 

Co nam daje eucharystia?

Każda  godnie przyjęta Komunia Święta ściślej wiąże nas z Chrystusem, i Jego Kościołem, podtrzymuje i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie i w bierzmowaniu, i ożywia naszą miłość do bliźnich. Umacniając nas w miłości, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od przyszłych grzechów śmiertelnych.

Czym pokazujemy światu, że żyjemy eucharystią?

Papież Franciszek naucza: Istnieją bardzo konkretne znaki czy dobrze przeżywamy Eucharystię. W Eucharystii Chrystus wciąż na nowo uobecnia dar z siebie, który uczynił na krzyżu. Teraz my, kiedy uczestniczymy w Mszy św., spotykamy się z mężczyznami i kobietami wszelkiego rodzaju: młodymi, starszymi, dziećmi; ubogimi i zamożnymi; miejscowymi i przybyszami; przychodzącymi z rodzinami i samotnymi… Lecz czy Eucharystia, w której uczestniczę, sprawia, że naprawdę czuję, iż są oni moimi braćmi i siostrami? Czy powoduje, że potrafię bardziej cieszyć się radością innych i płakać z płaczącymi? Czy skłania mnie, by iść do ubogich, chorych, zepchniętych na margines? Musimy troszczyć się o naszych braci i nasze siostry, którzy są w potrzebie z powodu choroby, jakiegoś problemu. 

Drugim znakiem, bardzo ważnym, jest łaska, którą jest poczucie, że uzyskaliśmy przebaczenie, i gotowość do przebaczenia. My chodzimy na Mszę św., ponieważ jesteśmy grzesznikami i chcemy uzyskać przebaczenie Boga, uczestniczyć w odkupieniu Jezusa, w Jego przebaczeniu. W tym chlebie i w tym winie, które ofiarujemy i wokół których się gromadzimy, odnawia się za każdym razem dar Ciała i Krwi Chrystusa na odpuszczenie naszych grzechów. Powinniśmy iść na Mszę św. z pokorą, jako grzesznicy, a Pan nas pojednuje.

Trzecim znakiem jest związek między Eucharystią a życiem naszych wspólnot chrześcijańskich (rodziny, parafii). Pan Jezus chce wejść w naszą egzystencję i przepoić ją swoją łaską, aby w każdej wspólnocie chrześcijańskiej panowała zgodność między liturgią i życiem.

Katolicy żyjący w związkach niesakramentalnych nie mogą przyjmować Komunii Świętej. Wynika to z nauczania samego Jezusa (Mk 10, 1–12). Osoby takie, jeśli nie potrafią naprawić swojej skomplikowanej sytuacji mogą przyjmować Komunię Świętą duchowo. To znaczy wpatrywać się w Jezusa ukrytego pod postacią chleba i prosić Go, żeby przyszedł odmienić ich życie.

Każdego z nas katolików obowiązuje tak zwany obowiązek niedzielny. Wynika on bezpośrednio z III Przykazania, jakie Bóg dał Mojżeszowi : „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. (Pwt 5,12-15). Dla nas dniem świętym jest niedziela, bo przecież to jest dzień zmartwychwstania Jezusa, naszego Zbawiciela. Dniami świętymi są również dla nas niektóre szczególne dni, w czasie których obchodzimy wspomnienie jakiś ważnych wydarzeń z życia Jezusa lub Kościoła.

Z nakazu samego Boga każdy z nas powinien uczestniczyć we Mszy Świętej w:

Każdą niedzielę
Uroczystość Bożego Narodzenia (25 grudnia)
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (1 stycznia)
Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia)
Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało)
Uroczystość Wniebowzięcia NPM (15 sierpnia)
Uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada)